اعتباریابی نسخۀ فارسی آزمون شاخص راه‌رفتن پویا در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس (نسخۀ چهار موردی)

برای بررسی تحرک و تعادل حرکتی، ابزار روا و پایا و سازگار با فرهنگ لازم است. هدف پژوهش حاضر، اعتباریابی نسخۀ فارسی آزمون شاخص راه‌رفتن پویا (نسخۀ چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس با و بدون سابقۀ افتادن بود. پژوهش حاضر ازنوع زمینه‌یابی بود. بدین‌منظور، 55 نفر از همة بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهرستان یزد در سال 1395، انتخاب شدند و نسخۀ فارسی آزمون شاخص راه‌رفتن پویا را تکمیل کردند. با استفاده از روش بازترجمه درستی ترجمۀ ابزار تأیید شد. از تحلیل عاملی تأییدی، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون‌طبقه‎ای، به‌ترتیب برای بررسی روایی سازۀ عاملی، همسانی درونی و ثبات زمانی استفاده شد.نتایج پژوهش نشان‌دهندۀ برازش مطلوب نسخۀ فارسی آزمون شاخص راه‌رفتن پویا (نسخۀ چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس بود؛ به‎طوری‎که شاخص‌های برازندگی (رمزی برابر با 08/0، سی.اِف.آی. برابر با 99/0 و تی.اِل.آی. برابر با 97/0)، همسانی درونی برابر با 93/0 و پایایی زمانی برابر با 70/0، به‌ترتیب بیانگر روایی سازۀ عاملی و پایایی مطلوب (درونی و زمانی) نسخۀ فارسی آزمون شاخص راه‌رفتن پویا (نسخۀ چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس بودند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نسخۀ فارسی آزمون شاخص راه‌رفتن پویا (نسخۀ چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس ابزاری روا و پایا است؛ بنابراین، می‎توان از آن در محیط‌های بالینی، درمانی و پژوهشی برای بررسی وضعیت تعادلی بیماران مولتیپل اسکلروزیس که درمعرض خطر زمین‌خوردن هستند، استفاده کرد.